Retronauta.pl > Morze Saharyjskie (XIX w.)
2019-10-10 Morze Saharyjskie (XIX w.)
Morze Saharyjskie to morze śródlądowe mające powstać na Saharze przez zalanie wodami morskimi jego rozległych depresji.
Proponowane lokalizacje Morza Saharyjskiego
Największa na świecie pustynia Sahara ma w kilku miejscach rozległe depresje leżące poniżej poziomu morza. Stworzyć można na nich morze śródlądowe poprzez przekopanie kanału i zasilenie wodą z Morza Śródziemnego lub Atlantyku. Możliwość realizacji takiego projektu jest podnoszona przez inżynierów już od końca XIX wieku. Poniżej proponowane lokalizacje Morza Saharyjskiego.
| Lokalizacja | Powierzchnia | Rok | Autor | |
| Tunezja | Chott el Djerid | 7 tys. km2 | 1874 | François Elie Roudaire |
| Mauretania | El Djouf | 155 tys. km2 | 1877 | Donald Mackenzie |
| Egipt | Kattara | 18 tys. km2 | 1912 | Albrecht Penck |
Jedną z pierwszych osób które zaproponowały utworzenie Morza Saharyjskiego był szkocki przedsiębiorca Donald Mackenzie. Było to w 1877 roku, czyli jeszcze w okresie panowania w Afryce europejskich potęg kolonialnych. To także czas budowy Kanału Sueskiego (ukończony w 1869) oraz Kanału Panamskiego (pierwsza próba 1881). Mimo, że nigdy nie był on nawet na miejscu chciał on zalać rozległą saharyjską równinę El Djouf. W ten sposób miałby powstać morze śródlądowe o powierzchni 155 tys. km2 - jest niemal połowa powierzchni Polski. Dzięki temu statki mogłyby wpływać w głąb Afryki. Rozwinąć można by nawet rolnictwo. Parujące słone wody morza śródlądowego umożliwiłoby przenoszenie w głąb pustyni wilgotnego powietrza i deszczu, już ze słodką wodą. Zazielenienie Sahary wpływać by miało nie tylko na na klimat Afryki ale także Europy.
Mapa Egiptu z zalaną depresją Kattara
Kattara to kolejna depresja proponowana na Morze Saharyjskie. Leży ona w północno-zachodnim Egipcie o wymiarach 120 x 80 km. Jej powierzchnia wynosi 18 tys. km2, co porównać można do powierzchni województwa łódzkiego lub pomorskiego. Pomysłodawcą tej lokalizacji był w 1912 roku niemiecki geograf Albrecht Penck.
Maksymalna głębokość depresji Kattara wynosi 133 m p.p.m (grafika: cheesy42 (CC))
W 1874 roku francuski oficer wojskowy i geograf François Elie Roudaire opublikował plan utworzenia morza śródlądowego na terenie dzisiejszej Tunezji. Projekt polegał na wykopaniu kanału umożliwiającego zalewanie wodą z Morza Śródziemnego depresji Chott el Djerid. Po publikacji przeprowadzono szereg wypraw. Po śmierci Roudaire'a projekt został przejęty przez budowniczego Kanału Sueskiego Ferdynanda de Lessepsa, który był mocno zdeterminowany, aby stworzyć morze na pustyni Sahary. Uważał, że przedsięwzięcie to jest w pełni wykonalne i będzie miało doniosłe znaczenie.
Idea stworzenia Morza Saharyjskiego nadal żyje. U początku ery atomowej do budowy kanałów w takich megaprojektach proponowano podziemne wybuchy jądrowe, zdolne do przenoszenia ogromnych mas ziemi (zobacz: Krater Sedan). W Tunezji działa organizacja Cooperation Road, która nadal optuje za zamianą Chott El Jerid w morze.
Mapa Tunezji ilustrująca obszar Morza Saharyjskiego w Tunezji
"Naszym celem jest walka z pustynnieniem, bezrobociem i ubóstwem poprzez tworzenie miejsc pracy, przyciąganie inwestycji i kontrolowanie migracji." - przeczytać można na stronie organizacji.
O ile marzyciele sprzed wieku wiedzieli, że inwestycja nie zwróciłaby się to obecni lobbiści zawracają uwagę na nowe przemysły, kiedyś nieistniejące: masowa turystyka, hodowla ryb czy energetyka morska.
Wsparcie
Wesprzyj dalszy rozwój serwisu internetowego Retronauta.pl. Nie blokuj i reaguj na reklamy, sprawdź poniższe strony naszych partnerów. W ten sposób zapewniasz sobie dalsze wiadomości z przeszłości za darmo.
| Retronauta.pl na serwisach społecznościowych: | |