Nowości  Współpraca    
 


Retronauta.pl > Pierwsze rekordy prędkości na wodzie (1885-1939)

2017-02-27 Pierwsze rekordy prędkości na wodzie (1885-1939)

Parowe jachty, wodoloty a potem motorówki z silnikami samolotowymi - wszystkie one walczyły o rekord prędkości na wodzie.

Po kilksetletniej erze żagla do pierwszej wojny światowej kolejne rekordy prędkości na wodzie ustanawiały jednostki napędzane głównie parą.


Osiągająca prędkość ponad 60 km/h parowa Turbinia została skonstruowana przez samego wynalazcę turbin parowych Parsonsa

Gdy tłokowe maszyny parowe osiągnęły kres swoich możliwości już w 1884 roku Charles Parsons skonstruował pierwszą turbinę parową. Aby zaprezentować możliwości wynalazku zbudował ona wyjątkowo smukłą jednostkę "Turbina". Przy długości 31,62 metrów jedostka miała szerokość zaledwie 2,7 metrów. Turbina parowa o mocy 2 000 KM zapewniła prędkość 62,9 km/h.

Turbiny parowe zostały z kolei wyparte przez silniki spalinowe.

Rok Prędkość km/h (mph) Moc (silniki) Jednostka Konstruktor Typ
1885 42,2 km/h (26,2 mph) Stiletto Nathanael Herreshoff statek parowy
1893 50,9 km/h (31,6 mph) Feiseen William Cogswell jacht parowy
1897 62,9 km/h (39,1 mph) 2 000 KM (1) Turbinia Charles Parsons jacht parowy
1903 72,5 km/h (45,06 mph) 7 000 KM (2) Arrow Charles Flint jacht parowy
1919 114,04 km/h (70,86 mph) 700 KM (2) HD-4 Alexander Bell wodolot

Po raz pierwszy granicę 100 km/h na wodzie przekroczył wodolot HD-4 w 1919 roku. Skonstruował go Alexander Graham Bell, ten sam wynalazca któremu dziś zawdzięczamy telefon stacjonarny. Napędzały go dwa silnki lotnicze Liberty L-12 o mocy 350 KM każdy.


Wodolot HD-4 był pierwszą jednostką, która na wodzie przekroczyła prędkość 100 km/h

Rekord ten nie przetrwał nawet roku. Lata międzywojenne bowiem to czas rywalizacji o rekordy prędkości nie tylko na lądzie (samochody), w powietrzu (samoloty), ale także na wodzie (motorówki). Przy zainteresowaniu mediów pojedynki te stawały się sprawą honoru między całymi państwami. Na wodzie trwała rywalizacja między USA i UK ślizgających się ślicznotek napędzanych silnikami lotniczymi. Kluczem do kolejnych rekordów był bowiem ślizg, czyli wyjście kadłuba z wody dzięki prędkości.


Wodowanie brytyjskiej motorówki Miss England II

USA wystawiało kolejne motorówki Miss America, zaś Wielka Brytania własne motorówki Miss England. Amerykańskie łodzie budował biznesmen i konstruktor Gar Wood. Brytyjczy uzyskali wsparcie brytyjskiego koncernu paliwowego Castrol.

13 czerwca 1930 roku na Windermere, największym naturalnym jeziorze w Anglii, w brytyjskiej łodzi Miss England II zasiadł wynajęty przez Brytyjczyków kierowca rajdowy Henry Segrave. Podczas dwóch biegów osiagnał on prędkość 98,8 mil na godzinę, czyli 158,94 km/h. Zatem było blisko do magicznej granicy 100 mil na godzinę. Duosobowa załoga próbowała jeszcze raz pobić rekord, jednakże podczas trzeciego biegu motorówka uderzyła w obiekt w wodzie i przewróciła się. Segrave i jego partner odnieśli śmiertelne obrażenia.


Śmierć Segrave'a w Miss England II

Na odpowiedź Amerykanów nie trzeba było długo czekać. W 1931 roku Gar Wood został pierwszym człowiekiem, który podróżował na wodzie z prędkością ponad 100 mil na godzinę (ponad 160 km/h). Stało się na to na motorówce Miss America X .


Gar Wood w rekordowej łodzi Miss America X

Miss America X miała 12 metrów długości i napędzana była przez 4 silniki lotnicze Packard z turbodoładowaniem. 20 września 1932 w końcu udało się jej złamać barierę 200 km/h. Motorówka pilowana przez samego Gara Wooda osiągnęła dokłanie prędkośc 200,943 km/h (124,860 mil na godzinę).

Po ustanowieniu tego rekordu Brytyjczycy przenieśli swoją motorówkę Miss England III do... muzeum. Do dziś można ją oglądać w Londynie w National Maritime Museum.


Pojedynek Miss England III i Miss America X

Na szczęście dla Brytyjczyków do rywalizacji włączył się Malcolm Campbell. Po ustanowieniu rekordu prędkości na lądzie (300 mph w samochodzie Blue Bird) zbudował on łódź Blue Bird K3. Używała ona tego samego co w rekordowym samochodzie silnika lotniczego Rolls-Royce R o mocy 1 600 KM.


Malcolm Campbell w swojej łodzi Blue Bird K3


W odróżnieniu do Amerykanów, którzy doszli do 4 silników w łodzi, Brytyjczyzy zdecydowali się "dobudować" najmniejszą możliwą motorówkę do 1 bardzo silnego silnika.

1 września 1937 roku na jeziorze Maggiore między Szwajcarią i Włochami Blue Bird K3 ustanowił nowy rokrd prędkości 126,32 mph, bijąc utrzymujący się od 5 lat rekord Amerykanów. Następnego dnia udało się poprawić go do 208,41 km/h (129,5 mph).

Kolejna jego łódź Blue Bird K4 z tym samym silnikiem pobiła rekord w 19 sierpniu 1939 roku, czyli tuż przez wybuchem 2 wojny światowej. Wyniósł on 228,11 km/h.

Rok Prędkość km/h (mph) Moc (silniki) Jednostka Konstruktor Typ
1930 158,94 km/h (98,8 mph) 4 000 KM (2) Miss England II motorówka
1931 164,56 (102,25 mph) Miss America IX Gar Wood motorówka
1932 200,94 km/h (124,86 km/h) 6 400 KM (4) Miss America X Gar Wood motorówka
1937 208,41 km/h (129,5 mph) 1 600 KM (1) Blue Bird K3 Malcolm Campbell motorówka
1939 228,11 km/h (141,74 mph) 1 600 KM (1) Blue Bird K4 Malcolm Campbell motorówka

Po wojnie wrócono do konstruowania rekordowych łodzi zaopatrując je już w lotnicze silniki odrzutowe. Obecny rekord prędkości na wodzie wynosi 511 km/h.

Wsparcie

Wesprzyj dalszy rozwój serwisu internetowego Retronauta.pl. Nie blokuj i reaguj na reklamy, sprawdź poniższe strony naszych partnerów. W ten sposób zapewniasz sobie dalsze wiadomości z przeszłości za darmo.

Retronauta.pl na serwisach społecznościowych: